Taiwan; westkust

Taiwan, wat kan ik er van zeggen, het is alles wat je er van verwacht en het is het totaal niet.
Taipei, de hoofdstad, is groot, luidruchtig, chaotisch en geurend met overal eetstalletjes, precies wat we hadden verwacht. Het georganiseerde aan wegregels zoals in Hong Kong is hier niet, maar toch is er een soort van structuur. Brommertjes blijven keurig rechts en auto's halen niet in als ze het niet zeker weten, héél anders dan de Filippijnen! En de hele westkust is bebouwd helaas, je rijdt langs één grote stad lijkt het wel.

Maar wat ik niet had verwacht is hoe goed alles is georganiseerd. Het metro- en treinennetwerk functioneerde als een zonnetje, je koopt muntjes in plaats van kaartjes zodat de muntjes hergebruikt kunnen worden (ook in parkeergarages). Alles staat goed aangegeven, meestal met Engels erbij, wegen zijn breed en hebben overal vangrails waar nodig. Heel snelweg nr 3 staat op palen! Ik geloof niet dat we gedurende 400 km ergens 'op de grond' hebben gereden... Nationale parken zijn tot in de puntjes georganiseerd met visitor centra's, plattegronden, bewegwijzering en alle paden zijn aangelegd ofwel met beton of met hout, en ook zo de trappen, zoveel dat ik denk dat een Taiwanees nog nooit op echte bosgrond heeft gelopen!

In Taipei wilde ik wel eens een ander soort accommodatie proberen dus ik heb bij Hey Bear 2 capsules voor ons geboekt. Je hebt dan een kleine cabine die afgesloten kan worden (maar in nood altijd met de hand open kan) en in die cabine heb je een USB-aansluiting, spiegel, tv en natuurlijk een bed. Je eigen coconnetje. Dat is erg prettig, je hebt er alle rust en je bent heel privé op een slaapzaal, maar als je je tassen mee naar binnen moet nemen dan heb je toch wel weinig ruimte.
Het hotel was verder ook erg modern, alle ruimtes waren alleen met een pas te betreden, zo ook de wc's, en het was erg leuk ingericht. Het berenthema ging tot op de kranen in de wc's toe door! Al met al een leuke ervaring, maar hoeft niet zo nodig nog een keer.

Met onze huurauto zijn we naar Taitung gereden. Taitung zelf is niet zo bijzonder, de hele westkust van Taiwan is één grote stad, maar deze stad is wel een goede uitvalsbasis naar de bezienswaardigheden in het binnenland. Ook hier drukke wegen, veel brommertjes en stalletjes maar een keurig net hotel voor weinig geld.

Sun Moon Lake heet zo omdat de ene kant van het meer op een zon lijkt een de andere kant op een wassende maan, een naam verzinnen hoeft niet moeilijk te zijn!
Het best kun je rond dit meer fietsen, want met de auto kun je niet op de mooie plekjes stoppen. Dat wisten we niet dus een aantal mooie wandelingen en goede fotomomenten hebben we moeten laten schieten helaas. We hebben zelfs nog geprobeerd een zonsondergang op de foto te zetten door een kilometer de berg af te rennen maar helaas net te laat. De Taiwanezen wisten dit natuurlijk wel en fietsen daar dan ook massaal, maar wel op zijn Taiwans, gemotoriseerd en het liefst met meerdere mensen op 1 fiets, tsss.

Wat verder naar het zuiden ligt Alishan Forest Recreation Area. Het gebied staat bekend om zijn treinen, Giant Trees en mooie zonsopkomsten. We hebben een trein de bergen in genomen en zijn via diverse mooie punten teruggewandeld. De duizenden jaren oude Red Cedar Trees van 45 meter hoog en een omtrek van soms wel 20 meter hebben de meeste indruk gemaakt!
De zonsopkomst hebben we maar laten schieten, in ieder geval hoe ze het daar georganiseerd hebben. Je wordt om 4.00 op het treinstation verwacht en gaat dan massaal naar de top om de zon boven het wolkendek uit te zien komen, maar als je pech hebt zit je midden in de wolken en ben je voor niets idioot vroeg opgestaan. Wij hadden in een blog gelezen dat er verderop in een dorpje een wandelroute naar een top was waar je zowel de zonsondergang als -opkomst kon zien dus wij zijn die berg opgegaan om in ieder geval alvast de ondergang te zien. Er was ons alleen niet verteld dat die route uit alleen TRAPPEN bestaat waardoor je wel 2000 treden aan het beklimmen was, allemachtig! Gelukkig waren we een half uur te vroeg want dat had ik wel nodig om bij te komen! Én om over mijn boosheid heen te komen omdat je er ook gewoon met de auto naartoe had kunnen rijden, grrrrr. 's Avonds zijn we uitgenodigd door onze gastheer (Randy, rechts naast Klaas) om met hem en zijn vrienden te dineren. Ze zijn vegetariër en hadden alles zelf vers bereid.
We hebben zó ontzettend lekker en veel gegeten! Als we in Nederland ook zulke gerechten hadden, dan was het geen enkel probleem om vlees te laten liggen...

Het mooiste park tot nu toe is toch wel Kenting NP in het zuiden.
Dit deel is tropisch, maar dat is niet waarom het er zo mooi is.
Dit park is ook weer compleet ingericht voor toeristen, met nette paden, goede bewegwijzering en halverwege een restaurant op de 6e verdieping van een uitzichtstoren (mét lift). We waren erg onder de indruk van hoe het eruit ziet. Onwerkelijke bossen met rotsen die op koralen lijken, soms lugubere wortels die uit de lucht lijken te komen en nauwe doorgangen waar je zijwaarts of bukkend doorheen moet. Het heeft prachtige grotten met sprookjesnamen als Fairy Cave en Silver Dragon Cave, of bezienswaardigheden als The Valley of Hanging Banyan (bomen waarvan de wortels langs de valleiwanden naar beneden groeien), One-Line Sky (kloof waar je een dun streepje lucht ziet) en Cliff of Apes. De laatste heet zo omdat de apen uit dat gebied hier vaak gezien zouden worden, maar wij hadden geluk, wij hadden ze al 2x eerder gezien! 2 families Makaken (Formosan rock macaques) die lekker in de bomen zaten te eten. We konden ze redelijk goed bekijken ondanks dat ze zich achter de bladeren verstopt hadden. Toch hadden we wel het idee dat we bekogeld werden; er kwamen opeens verdacht veel takjes en besjes naast ons op de grond vallen! Ach ja, zolang ze ons niet aanvallen vind ik het best! Dit is echt een prachtig park, mooie, niet te moeilijke wandelingen en niet druk, maar dat komt omdat iedereen zich aan het voorbereiden is op het Chinese nieuwjaar. Mazzel voor ons!

En als je dan tóch daar in de buurt bent dan móet je wel naar het meest zuidelijke puntje van Taiwan! Als ze ergens een toeristenattractie van kunnen maken dan doen ze het en mensen komen er massaal op af. Het is maar een stukje land, natuurlijk is er een meest zuidelijk puntje! Maar denk niet dat je het meest westelijke, oostelijke of noordelijke puntje gaat vinden, in die gebieden komen nog niet genoeg toeristen. Misschien een idee?

Tot op heden bevalt het ons hier dus uitstekend! Mensen zijn vriendelijk, zijn geïnteresseerd waar je vandaan komt ('wow, Netherlands, is far away!), het eten is lekker, het rijdt makkelijk, overal zie je de prachtigste tempels en niet te vergeten, het land is ontzettend mooi!
Vanaf morgen gaan we via de oostkust weer omhoog en vieren we (weer) nieuwjaar in Taipei.