Fraser Island

Na al dat reizen vonden we dat we ook ergens wel een paar dagen zouden mogen blijven om echt even een plaats te leren kennen, dus we hebben een tour van 3 dagen geboekt naar Fraser Island!
We hadden een ontzettend leuke groep mensen. Het waren er wel veel, 31, maar omdat we over 4 jeeps verdeeld werden, die we ook zelf mochten rijden, voelde het wat kleiner en intiemer. We hadden al meteen een klik met Sarah en Anna, 2 erg leuke, goed Engels sprekende Duitse meiden en later ook met Raisha uit Engeland. In de auto veel meegezongen met de muziek van Tom, onze gids. In het kamp sliepen we in tenten maar dat was niet zo'n succes. Omdat we met zo'n grote groep waren lag je met 3 of 4 mensen in een tent, maar eigenlijk lag je maar comfortabel met 2, als je op rotsen en in kuilen liggen comfortabel kunt noemen... Klaas is de eerste nacht al meteen in een auto gaan liggen en ik de 2e nacht ook maar. 's Avonds hadden we, hoe kan het ook anders, een barbecue. Dag 1 hamburgers, dag 2 worsten, dus wel afwisselend.
We zaten aan de zee, zonder andere gasten in de buurt, dus 's ochtends een prachtige zonsopkomst gezien en 's nachts een ongelofelijke sterrenhemel mét vallende sterren mogen bewonderen. 

Fraser Island heeft veel bezienswaardigheden waardoor 3 dagen zelfs nog te weinig is. Aan de linkerkant van het eiland ligt een recht stuk strand dat 90 mile Highway heet en het is ook daadwerkelijk een officiële snelweg! Je mag er 80km/uur rijden (als je dat lukt) en je moet ook links blijven rijden. Maar deze weg wordt regelmatig doorkruist met stroompjes water waardoor je in je auto stuitert of als je pech hebt kletsnat wordt omdat de ramen open staan! Daarnaast moet je ook nog uitkijken voor eb en vloed én vliegtuigen! Je zou het niet zeggen, maar terwijl je er rijdt kan er zomaar een vliegtuig voor je neus landen. Even uitkijken dus... 

We hebben gezwommen in Lake Wabby waar de visjes de dode huidcellen van je lijf afknabbelen. Ze hebben aardig hun best gedaan, maar de lappen vel die ik onder mijn voeten had van de blaren hebben ze helaas niet weggekregen... In Eli Creek kon je ook zwemmen, min of meer. Dit heldere stroompje was beter geschikt om je vanaf te laten drijven en dat deden de mensen dan ook massaal. Het leek wel een waterbaan van Centerparks! Iedereen had een soort van drijfmiddel mee om je langzaam door het water mee te laten nemen. Ook in de Champagne Pools hebben we gezwommen, maar dat vond ik iets minder prettig. Dit zijn rustige plekken aan zee die gevuld worden met zeewater maar dus vrij zijn van haaien en zware golfslag. Helaas niét van kwallen, dus niet echt relaxed. 

Naast al het zwemmen waren er ook bezienswaardigheden zoals Indian Head, een rotsformatie die de zee inloopt en waar een deel van de rotsen een indianenhoofd voor moet stellen. Je zou er ook een aap in kunnen zien, maar ieder zijn eigen fantasie hè? Vanaf de rotsen kun je ook haaien, schildpadden, roggen, walvissen en dolfijnen zien. Het was helaas geen walvisseizoen, maar we hebben wel een Stingray gezien! Zo'n grote zwarte rog die door het water lijkt te vliegen... 

Halverwege het strand aan die ellenlange snelweg ligt het Maheno Shipwreck. Dit schip was gebruikt tijdens WW1 en is 80 jaar geleden aan de grond gelopen. Ze kregen het niet weggesleept dus hebben ze het maar laten liggen. Je moet minstens 3 meter afstand houden, want het is niet echt stabiel zoals je kunt zien, maar toch zijn er mensen die er in gaan, zó dom!

En wat ik natuurlijk écht niet mag vergeten te vertellen over het eiland zijn de dingo's! Deze wilde honden zien er tam en lief uit maar zijn het absoluut niet! Je wordt continu gewaarschuwd over het gevaar van dingo's, dat je niet mag rennen, niet te dicht in de buurt mag komen, dat je je kinderen niet alleen mag laten enzovoort. Veel mensen vinden ze zielig omdat ze er zo mager uitzien en willen ze voeren, maar zo zien ze er nu eenmaal uit. Als ze in aanraking komen met de mens moeten ze afgemaakt worden, ook al is het de mens die de fout heeft gemaakt. Erg sneu dus en vandaar OVERAL waarschuwingen! We hebben er 5 gezien waarvan er 1 rondom ons kamp liep maar we hadden een schrikdraad omheining dus we waren veilig. Alleen wilden we wel 's avonds naar het strand en sliepen Klaas en ik in de auto's buiten de omheining. Erg goed uitkijken dus! Maar ik schrijf dit verhaal vrij luchtig dus je begrijpt dat er niets is gebeurd. Al met al was het er geweldig! Weer leuke mensen leren kennen, prachtige natuur gezien en veel meegemaakt. 

Na 3 dagen zand en 2 nachten slecht slapen hebben we ons laten verwennen bij Hideaway Haven in Bundaberg. Het huis is ouderwets ingericht met veel tierelantijn en bloemetjes, maar het ligt midden in de natuur waar je kangoeroes vanachter je ontbijt tafel ziet rondhuppen en rosella's op het terras mee aan het ontbijten zijn. Het bed is groot en comfortabel, we hebben na Fraser als een blok geslapen! Garth, de gastheer verwelkomt je met een koud biertje en 's morgens maakt hij een heerlijk ontbijt klaar met vers fruit, bacon and eggs in een geheim sausje. Je wordt behandeld als royalties, prachtig plekje om bij te komen!